Zabytki

Kościół i klasztor ufundowane zostały przez Władysława Jagiełłę jako wotum dziękczynne za zwycięstwo grunwaldzkie. Przy ich budowie pracowali jeńcy krzyżaccy, którzy mieszkali we wsi nazwanej od nich Niemce koło Lublina. W związku z tym, iż położone były poza murami miasta, były często napadane, rabowane i niszczone przez kolejnych najeźdźców.

Kościół zbudowany został w stylu gotyckim z kamienia, cegły, a część cokołu ? z głazów. Jego osobliwością jest niesymetryczny podział wnętrza na dwie nawy. Pierwotna gotycka bryła kościoła zachowała się do dzisiaj bez znaczniejszych zmian. Jedynie jego charakterystyczna smukłość zatracona została przez stale podnoszący się wokół kościoła grunt. Dowodem na to są czterostopniowe schody w dół, które prowadzą do położonej niżej nawy oraz zamurowane przed wieloma laty boczne wejście z zabytkowym gotyckim portalem, które mieści się w północnej ścianie budynku.

 Największe zmiany w wyglądzie i wnętrzu kościoła zaszły w XVI i XVII wieku. SS. Brygidki przeprowadziły szereg prac gruntownych zmierzających do rozbudowy klasztoru i kościoła. Za rządów ksieni Agnieszki Jastkowskiej (1589-1630) rozpoczęły rozbudowę klasztoru, tworząc trzy spośród późniejszych czterech skrzydeł. Powstała wówczas wieża i chór kościelny. Prezbiterium nadano półkoliste zamknięcie, dobudowano do niego pomieszczenie pomiędzy kaplicą północną a zakrystią. Kolejna ksieni - Dorota Firlejówna (1632-1660) skupiła się przede wszystkim na zmianie dekoracji wnętrza kościoła i ważniejszych pomieszczeń klasztornych. Za jej czasów w prezbiterium wprowadzono stalle, powstało także pięć ołtarzy z obrazem ?Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny? w głównym oraz Świętych Zofii i Barbary w kaplicy bocznej. W kościele były 2 ołtarze boczne: jeden z obrazem ?Hołdu pasterzy?, drugi z wizerunkiem ?Jezusa Ukrzyżowanego?. Ołtarz św. Brygidy został umieszczony w nawie bocznej. Powstała wówczas także nowa ambona oraz balustrady zdobione przedstawieniami emblematycznymi.

Kiedy w 1853 roku miejsce SS. Brygidek zajęły SS. Wizytki z urządzenia wnętrza kościoła nie pozostało nic prócz stalli. Siostry sprowadziły swoje ołtarze oraz ambonę. W ołtarzu wielkim znajdował się obraz ?Najświętszego Serca Jezusa?.

Obecny wystrój kościoła jest efektem wielu prac renowacyjnych i architektonicznych. Wszystkie ściany i stropy kościoła utrzymane są od lat w jednolitym białym kolorze, który najlepiej symbolizuje czystość jego patronki ? Najświętszej Maryi Panny. Po obu stronach nawy głównej stoją rzędy zabytkowych, płaskorzeźbionych i pokrytych malowidłami XVII-wiecznych ławek oraz nowszego pochodzenia klęczniki i krzesła. Na jej ścianach wiszą obrazy ? Pana Jezusa w otoczeniu uczniów, św. Maksymiliana Marii Kolbe na tle drutów obozu, a przed amboną - św. Antoniego, którego kult związany jest także z tym kościołem.

W prezbiterium znajduje się neogotycki Ołtarz Wielki. Ażurowy, misternie rzeźbiony i ożywiony złoceniami prezentuje się okazale i stanowi godne tło, a jednocześnie ogromną ramę dla ustawionej w jego centralnej części figury Matki Bożej. Swoją sylwetką przypomina on fronton bogato zdobionej gotyckiej świątyni, a wraz z sylwetką Maryi na ciemnoszafirowym tle ? ogromny portal.

Sama figura Najświętszej Maryi Panny w złotej koronie, ścierająca stopą głowę węża ma symbolizować zwycięstwo Matki Bożej nad złem tego świata. Zastępuje ona obraz ?Wniebowzięcia NMP? umieszczony tu za czasów SS. Brygidek oraz ?Najświętszego Serca Jezusa?, który wisiał za czasów SS. Wizytek.

Z wielu zabytkowych XVII-wiecznych obrazów, które zachowały się do naszych czasów na uwagę zasługują także: znajdujący się na południowej ścianie prezbiterium ?Wniebowzięcia NMP? (płótno), i ?Zwiastowanie NMP? (deska) oraz na ścianie północnej obraz ?św. Franciszek Salezy? (płótno) i ?św. Józef? (płótno). Gotycki obraz św. Brygidy z XV wieku malowany na desce jest umieszczony w ołtarzu głównym.

Zapraszamy do zapoznania sie z hymnem kościoła Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej

HYMN

1. O, Maryjo, w niebo uniesiona,
Nad anielskie chóry wywyższona;
Pan uwielbił duszę Twą i ciało,
Wziął do nieba i ozdobił chwałą.
Tam odbierasz hołdy i zaszczyty,
Tron Królowej oddał Tobie Bóg.
Najpiękniejszych widzeń nasz zachwyty,
Otoczona wieńcem swoich sług.

2. Już odeszłaś w niebo, Matko droga,
Opuściłaś ziemską łez dolinę.
Prowadź nas też prosto aż do Boga,
Proś, by zgładził wszelką naszą winę.
Daj nam, Matko, życie wieść w czystości,
Niech powiewa z serc niebiańska woń.
Pomnóż wiarę, naucz nas miłości,
Miej w opiece, przed nieszczęściem chroń.

3. O, Maryjo, światy Ty Królowo,
Wspomnij dziś na Syna Twego słowo,
Że na krzyżu Matką nazwał Ciebie -
Matką naszą nim Cię wziął do siebie.
Więc wierzymy my, sieroce dzieci,
Że dotrzymasz, co nam przyrzekł Bóg,
Iż, gdy dusza nasza z ciał uleci,
To na wieki będziem u Twych nóg